„Niektórzy faceci biorą ślub z facetami„, a „niektóre laski żenią się z laskami„, więc „Weź się od tego od***” – głoszą hasła na queerowych koszulkach przeciwników tzw. „Proposition 8”, czyli ustawy likwidującej możliwość zawierania cywilnych związków przez homoseksualistów w Kalifornii.
Koszulki można nabyć w ramach wulgarnej i irytującej kampanii „Straight Talk on Gay Marriage” („Szczera rozmowa o małżeństwach homoseksualnych”), która wyraża ostry sprzeciw zdeklarowanych gejów i lesbijek oraz ich bliskich wobec ponownego wprowadzenia zakazu małżeństw jednopłciowych. Kampania fundraisingowa FCKH8 (Fuck Hate; P***rzyć nienawiść) to potok wulgaryzmów – słowne „fuck-bombardowanie”. Jedna z dziewczynek ostrzega “Don’t fuck with my queer daddies” („Nie zaczynaj z moimi queerowymi tatusiami”), a co kilka sekund pojawia się przesłanie „Get the f**k over it” adresowane do politycznego lobby anty-homoseksualnego w Kalifornii. Kampania zachęca do multiplikowania fuckh8-przesłania na portalach społecznościowych hasłem “Share the gayness” („Dziel się homoseksualizmem”).
Poprawka „Proposition 8” ma na celu ochronę tradycyjnej definicji małżeństwa, rozumianej jako związek kobiety i mężczyzny poprzez wprowadzenie zakazu legalizacji związków pomiędzy osobami tej samej płci. Środowiska LGBT, obawiające się ponownego wejścia w życie poprawki konstytucyjnej, organizują od 2008 roku kampanie przeciwko nierównemu traktowaniu par homoseksualnych, czego przykładem jest projekt fotograficzny NOH8 (czyt. no hate – przeciw nienawiści – więcej pisaliśmy o tym tutaj).
Każde 5 dolarów wydane na queerowy T-shirt, nalepkę lub znaczek zostanie przeznaczone dla grup wspierających prawa równościowe – American Foundation for Equal Rights, Equality California, Courage Campaign i Lambda Legal.
Kampania nie odbiła się szerokim echem w mediach społecznych. Wybuch gniewu przeciwko homofobii, pociągającej za sobą samobójstwa homoseksualistów w USA, media społecznościowe przyjęły z obojętnością. Kampania zebrała za to sporo (słusznych) negatywnych ocen. Określano ją jako zdesperowany, histeryczny głos sprzeciwu w debacie na temat prawnej legalizacji związków homoseksualnych. Media opisywały wideo jako dziecinne, przepełnione nienawiścią. Jako kampania fundraisingowa zyskała finansowe wsparcie grup pro-homo. Jako kampania propagandowa okazała się fiaskiem.
źródło:kampaniespoleczne.pl