Światowa Organizacja Zdrowia informuje, że w ostatnich latach z nadmierną wagą zmaga się coraz więcej dorosłych i dzieci, a liczbę osób borykających się z tym zaburzeniem można już liczyć w miliardach. Otyłość, coraz częściej nazywana chorobą cywilizacyjną, może mieć różne podłoże i objawiać się na wiele sposobów. Poznaj odmiany tego schorzenia i dowiedz się, jak je odróżnić.
Czy to już otyłość?
Nadwagę i otyłość dzieli bardzo cienka granica, którą często przekracza się niezauważalnie. Ilość nadmiernej masy ciała najłatwiej jest ustalić za pomocą wskaźnika BMI, który określa stosunek wagi do wzrostu. Na jego podstawie można łatwo określić, czy badana osoba zmaga się nadprogramową masą tkanki tłuszczowej. Stan organizmu łatwo sprawdzić samodzielnie poprzez wpisanie wskazanych danych do kalkulatora BMI. Sprawdź fajny kalkulator: BMI 22.
Stopnie otyłości u osób dorosłych klasyfikuje się na podstawie następującej skali:
- poniżej 16 BMI — wygłodzenie,
- 16-17 BMI — wychudzenie,
- 17-18,5 BMI — niedowaga,
- 18,5-25 BMI — waga w normie,
- 25-30 BMI — nadwaga,
- 30-35 BMI — otyłość I stopnia,
- 35-40 BMI — otyłość II stopnia,
- powyżej 40 BMI — otyłość III stopnia.
Jeżeli kalkulator wskazuje normalne BMI, to waga jest na odpowiednim poziomie. Nadwaga to sygnał alarmowy, a otyłość każdego stopnia oznacza poważną chorobę, której nie należy lekceważyć.
Otyłość małego stopnia – czy powinna niepokoić?
Otyłość I stopnia występuje wtedy, gdy kalkulator BMI wygeneruje wskaźnik przekraczający 30 punktów. Takie osoby powinny walczyć z nadmierną tkanką tłuszczową przy pomocy diety z ujemnym bilansem energetycznym. Odpowiedni jadłospis zawsze należy ustalać pod okiem specjalisty, ponieważ działania na własną rękę mogą przynosić odwrotny skutek. Na tym etapie zazwyczaj nie zapada decyzja o interwencji chirurgicznej, jednak nie oznacza to, że mała otyłość nie jest groźna. Istnieje poważne ryzyko wystąpienia chorób towarzyszących oraz niebezpiecznych powikłań. Równocześnie ze zmianą nawyków żywieniowych należy wprowadzić aktywność fizyczną, która znacznie przyspieszy proces spalania kalorii.
Otyłość dużego stopnia – ryzyko poważnych konsekwencji
Kiedy wskaźnik BMI sięga 35 punktów, sytuacja robi się bardzo poważna. Ten stopień otyłości także można leczyć przy pomocy odpowiedniej diety i ćwiczeń, jednak na dłuższą metę nie zawsze przynoszą one zamierzone skutki. Jest to odpowiedni moment na rozważenie resekcji żołądka, o ile nie ma ku temu żadnych przeciwwskazań. Otyłość II stopnia często niesie ze sobą bardzo poważne konsekwencje zdrowotne w postaci chorób współistniejących. Najczęściej zaliczają się do nich:
- nadciśnienie tętnicze,
- podwyższony cholesterol,
- cukrzyca typu II,
- bezdech senny.
Każde z tych schorzeń może prowadzić do następstw zagrażających życiu, dlatego bardzo ważne jest, aby podejmować wszelkie działania mające na celu utratę wagi.
Otyłość olbrzymia – najpoważniejszy stopień choroby
Otyłość olbrzymia występuje, gdy BMI przekracza 40 punktów. To najpoważniejszy stopień choroby, który wymaga przeprowadzenia zabiegu bariatrycznego. Po operacji zmniejszenia żołądka pacjent musi pozostać na specjalnej diecie, która uzupełni niedobory witamin i zapobiegnie ponownemu rozciągnięciu się tego narządu. Otyłość III stopnia zazwyczaj powstaje na skutek kombinacji kilku czynników. Zalicza się do nich siedzący tryb życia, złe nawyki żywieniowe, stres, zaburzenia nastroju, uwarunkowania genetyczne i schorzenia, które sprzyjają nadmiernemu gromadzeniu się tkanki tłuszczowej,
Czy otyłość można podzielić na rodzaje?
Otyłość dzieli się na typy, a także rodzaje. Nadprogramowy tłuszcz zazwyczaj nie rozmieszcza się równomiernie na całym ciele. Na poszczególnych partiach może być go mniej lub więcej. Osoba otyła nie ma wpływu na to, w którym miejscu ciała gromadzi się tkanka tłuszczowa. O specyfice tej choroby decydują predyspozycje genetyczne. Rodzaj otyłości można rozpoznać przy pomocy kalkulatora WHR, który wskazuje stosunek obwodu talii i bioder.
Otyłość brzuszna – figura jabłka
Otyłość wisceralna charakteryzuje się gromadzeniem nadprogramowej tkanki tłuszczowej w okolicy brzucha. Ten rodzaj choroby uznaje się za bardzo niebezpieczny, ponieważ tkanka aktywnie uwalnia czynniki prozapalne i przyczynia się do powstawania cukrzycy oraz nadciśnienia, co zwiększa ryzyko wystąpienia zawału lub udaru mózgu. Figura jabłka występuje u kobiet, których wskaźnik WHR osiąga przynajmniej 0,85 punktu i u mężczyzn z wynikiem nie mniejszym niż 1. Otyłość wisceralna najczęściej jest spotykana u panów, a także pań po okresie menopauzy.
Otyłość pośladkowo-udowa – figura gruszki
Jeżeli tkanka tłuszczowa gromadzi się głównie w okolicy ud i pośladków, to można mówić o otyłości gynoidalnej. Ten rodzaj choroby zdecydowanie przeważa u kobiet. Diagnozuje się ją u pań ze wskaźnikiem WHR poniżej 0,8 punktu i u mężczyzn z wynikiem mniejszym niż 1. Istnieje powszechne przekonanie, że ten rodzaj otyłości jest mniej niebezpieczny niż figura jabłka, ponieważ tkanka tłuszczowa gromadzi się najczęściej pod skórą, a nie na narządach. Należy pamiętać, że każda otyłość to poważna choroba i zawsze może prowadzić do niebezpiecznych powikłań zdrowotnych,
Nadmierna tkanka tłuszczowa występuje w różnej ilości i rozkłada się nierównomiernie na ciele. Właśnie dlatego wprowadzono podział otyłości na typy i rodzaje. Bez względu na zaawansowanie choroby należy pamiętać, że nieleczona może prowadzić nawet do śmierci, dlatego osoby z nadprogramową wagą powinny pozostawać pod stałym nadzorem lekarza.
Materiał zewnętrzny