Socjologowie coraz częściej zwracają uwagę na nowe pokolenie konsumentów. W przeciwieństwie do poprzednich pokoleń nastawionych na „mieć” nowe pokolenie nie marzy o poszczególnych przedmiotach. Swoje zachcianki chce spełniać hurtowo. Mieć wszystko na raz – to pragnienie nowej generacji nastawionej na hiper-mieć.
Dzieci uczą się od rodziców
Obarczanie odpowiedzialnością za ten stan rzeczy tylko młodych jest jednak nieporozumieniem. To pokolenie dorosłych nauczyło swoje (obecnie dorastające) dzieci, że przedmioty mogą być substytutem uczuć, czy czasu spędzanego z rodziną. Powtarzane w nieskończoność „pracuję dla Wad” nauczyło millenalsów, że rzeczy są najważniejszym, co można podarować drugiej osobie.
Wpływ kapitalizmu
Nie bez znaczenia jest tez to, że obecnie żyjemy w schyłkowej fazie kapitalizmu. Hiper nadprodukcja wymaga od konsumenta hiper zakupów. Bombardujące nas reklamy, czy nawet kultura promująca wartości skrajnie konsumpcyjne i egoistyczne, sugerują, ze dopiero zakupy czynią z nas ludzi. W pogoni za kolejnymi przedmiotami, które traktowane są jak elementy osobowości, trudno dostrzec, że na nasz dobrobyt pracują współcześni nędzarze, czy to z krajów ubogiego południa, czy zakładów szwalniczych poukrywanych przed sytym okiem w po PGR-owskich wsiach. Hiper konsument zwalnia siebie jednak z etycznych wyborów. Nie czuje, że płacąc wspiera nieetyczne praktyki i przyczynia się do niewyobrażalnego wyzysku najsłabszych.
Jaki będzie koniec?
Odpowiedzią na konsumencką przesadę jest minimalizm w życiu. Bądźmy jednak szczerzy – dla hiper konsumenta jest to idea abstrakcyjna i co najmniej głupia. Klasyczne pytanie Fromma o to, czy mieć, czy być, zastąpił dawno zapytaniem: mieć dużo? Czy bardzo dużo? Odpowiedź wydaje mu się oczywista. Być może po pokoleniu hiper konsumentów skończy się kapitalizm. Bańka spekulacyjna, która pozwala osiągnąć poziom hiper konsumpcji na takim poziomie pęknie, powodując ogólnoświatowy kryzys. Nie jest to jednak powód do radości!