Co roku, na gali rozdania Oscarów, z zapartym tchem śledzimy nominacje i nagrody w najbardziej prestiżowych kategoriach. Obok statuetki za niezapomniane role pierwszoplanowe, pojawia się także wyróżnienie za kostiumy, które nierzadko stanowią za podstawowy filar wysokobudżetowych produkcji.
W końcu, czym byłby Pulp Fiction, bez białej koszuli Umy Thurman? Czy wyobrażamy sobie XVIII wieczne ekranizacje bez bogato zdobionych kostiumów dworskich? Kto z nas nie pamięta sukienki Monroe, która powiewała na szybie wentylacyjnym od podmuchu przejeżdżającego metro?
Przyjrzeliśmy się nieco bliżej kilku, słynnym kreacjom, które pozostały z nami przez ostatnie dekady. Wiele z nich stało się inspiracją dla współczesnych produkcji, udowadniając tym samym, że sukienki damskie mogą przyćmić… najbardziej szanowane i utalentowane aktorki!
Zielona satyna z filmu Pokuta
Znana kostiumografka, Joacqueline Durran została poproszona o współtworzenie kreacji do filmu Pokuta, w reżyserii Joe Wrighta. Wcześniejsza udana współpraca nad filmem Duma i Uprzedzenie dawała podwaliny do tego, aby sądzić, że i tym razem uda się stworzyć kilka niezapomnianych stylizacji. Przewidywania okazały się słuszne, gdy widowni ukazała się zielona, satynowa sukienka, którą tak chętnie nosiła Keira Knightly. Jej bohaterka, Cecillia Tallis, uwodziła w niej amanta granego przez Jamesa McAvoya, a największym jej atutem okazał się piękny, zielony odcień i bieliźniana satyna. Mocno wykrojona kreacja na cienkich ramiączkach idealnie podkreślała atuty aktorki, łącząc w sobie dwie, skrajne sprzeczności. Z jednej strony otrzymaliśmy prostą, skromną formę, a z drugiej odważną kreację uwydatniającą dekolt i niemalże całe plecy. To połączenie pozwoliło podkreślić cechy bohaterki – zmysłowej, ale niedostępnej.
Piękno kreacji uzupełnił zupełny brak biżuterii i dodatków, a także krótkie włosy Cecylii, które jeszcze bardziej odsłaniały ramiona, obojczyki i łopatki.
Czarna sukienka z Rodziny Addamsów
Kto nie kojarzy zwariowanej i specyficznej rodzinki Addamsów, która przerażała i bawiła swoimi niecodziennymi przygodami? Obok Wujka-Ktosia, spokojnego kamerdynera i Pana Rączki, występowała także żona głowy rodziny – Morticia. Chociaż jej postać nie była najstraszniejsza, należy bez wątpienia uznać, że była najlepiej ubraną bohaterką z całej obsady. Wśród wielu perypetii, nie sposób zapomnieć sukienki, która pojawiała się w reżyserii Barrego Sonnenfelda.
Prosta, długa, ciągnąca się po ziemi, czarna kreacja wykonana była z aksamitu. Jej forma nawiązywała do słynnej „małej czarnej”, która powstała na początku poprzedniego wieku. Słynny pierwowzór uszyty został dzięki projektancie Coco Chanel, która stworzyła kreację na potrzeby amerykańskiego magazynu Vogue. Bez wątpienia to dzięki francuskiej wizjonerce bohaterka Rodziny Addamsów mogła wystąpić w tak niezapomnianej kreacji.
Gorset, wykonany z ozdobnych haftów i koronek, przywoływał na myśl pajęczyny, a głęboki dekolt idealnie komponował się z długimi, kruczoczarnymi włosami aktorki i bladą jak heban skórą.
Dziewczęca kreacja z Dirty Dancing
Jeden z najsłynniejszych filmów lat osiemdziesiątych, którego powstanie okraszone jest wieloma legendami. Jedna z nich głosi, że nikt nie chciał zaangażować się w produkcję filmu, głównie przez prosty scenariusz i zbyt infantylne postacie. Okazało się jednak, że to właśnie ze względu na historię, muzykę i kreacje, widzowie na całym świecie pokochali parę: Patricka Swayze i Jennifer Grey.
Po ogromnym sukcesie studia Vestron Pictures świat zachwycał się nad jedną z kreacji nastoletniej Baby. To w niej został przetańczony ostatni, finałowy taniec, ze słynnym skokiem i podnoszeniem nad głową. Sukienka była połączeniem przylegającego trykotu i tiulowej, baletowej spódniczki. Połączenie to symbolizowało przemianę bohaterki, która na naszych oczach z infantylnej, młodej dziewczyny stawała się świadomą i odważną kobietą. Tak stworzona stylizacja nie krępowała ruchu podczas tańca, a plisy poruszały się wraz z każdym ruchem. Ostatecznie więc otrzymaliśmy zarówno dziewczęcą, jak i kobiecą propozycję, która na trwale zapisała się w historii kina.