Wrzosy coraz częściej goszczą w naszych ogrodach. Są pełne barw od wiosny do jesieni. W czasie owocowania rozsiewają się wokół. Wystarczy jeden krzaczek wrzosu, by w promieniu kilku metrów wyrosły nowe rośliny.
Do celów leczniczych zbiera się szczytowe pędy roślin, a po wysuszeniu ociera i otrzymuje same kwiaty. Kwiat wrzosu zawiera m.in. garbniki, cukry, substancje gorzkie oraz sole mineralne – związki potasu i krzemu.
Stosuje się je jako środek pomocniczy w zapaleniu kłębków nerkowych, miedniczek, pęcherza, w kamicy moczanowej. A także przy leczeniu gośćca przewlekłego, postępującego, jako łagodny środek przeciwbiegunkowy w nieżytach żołądka i jelit oraz niedokwaśności.
Napar z wrzosu pomaga też w stanach podniecenia nerwowego i bezsenności. Zwiększa również wydzielanie soków trawiennych.
Kwiaty wrzosu są trwałe, nie opadają po przekwitnięciu, lecz zasychają i długo pozostają na krzaczkach. Zbierane są powszechnie na suche bukiety. Kwiat wrzosu wchodzi w skład mieszanek ziołowych do mycia włosów jasnych – zapobiega wypadaniu włosów. Jest rośliną miododajną, a miód wrzosowy jest ceniony i poszukiwany.