Gdyby Henryk Walezy nie uciekł z Polski, jego siostra nie wyszłaby za króla Hiszpanii Filipa II, lecz za Iwana Groźnego. I tam pokochałby ją Iwan junior, jak w Hiszpanii infant don Carlos. Dramat Schillera i opera Verdiego rozegrałyby się w innych dekoracjach. Ale z tą samą fabułą, bo zarówno car, jak i król kazali zabić syna. Palec losu wskazał, że karierę sceniczną zrobił Eskurial zamiast równie ponurego Kremla i Wielki Inkwizytor zamiast szefa opryczników Maluty Skuratowa. Lecz czy w realiach rosyjskich dojść mógłby do głosu kompleks Edypa, tak widoczny w miłości królewicza do macochy, i apel o wolność, tak słyszalny w tyradach markiza Posy? Schiller wskazał jedno i drugie oraz na zawsze powiązał obie sprawy z Hiszpanią. A za jego odkryciem wiernie poszedł Verdi. Toteż z premiery cesarzowa Eugenia, małżonka Napoleona III, Hiszpanka i religiantka, wyszła wściekła. Nie była to jej Hiszpania. Za to nasza.
Pierwsza w 2013 roku, niedzielna premiera w Operze Narodowej – „Don Carlo” Giuseppe Verdiego w reżyserii Willy’ego Deckera była bez wątpienia wielkim wydarzeniem kulturalnym.
Doskonałe głosy Agnieszki Zwierko, Rafała Siwka, a także zaskakująca ukraińska śpiewaczka Natalia Kowaliowa. Uwagę, poza muzycznie, przykuwa monumentalna scenografia. Niemiecki reżyser Willy Decker operowo maluje konflikt między ojcem i synem. Walkę o władzę, o wolność i o kobietę. Przedstawienie czyste i mocne w wyrazie. Koniecznie trzeba to zobaczyć, koniecznie trzeba się wsłuchać.
Niedziela, 13 stycznia, godz. 18, Teatr Wielki – Opera Narodowa. Następne przedstawienia: 16, 18, 22 stycznia.
[fusion_builder_container hundred_percent=”yes” overflow=”visible”][fusion_builder_row][fusion_builder_column type=”1_1″ background_position=”left top” background_color=”” border_size=”” border_color=”” border_style=”solid” spacing=”yes” background_image=”” background_repeat=”no-repeat” padding=”” margin_top=”0px” margin_bottom=”0px” class=”” id=”” animation_type=”” animation_speed=”0.3″ animation_direction=”left” hide_on_mobile=”no” center_content=”no” min_height=”none”]
[/fusion_builder_column][fusion_builder_column type=”1_1″ background_position=”left top” background_color=”” border_size=”” border_color=”” border_style=”solid” spacing=”yes” background_image=”” background_repeat=”no-repeat” padding=”” margin_top=”0px” margin_bottom=”0px” class=”” id=”” animation_type=”” animation_speed=”0.3″ animation_direction=”left” hide_on_mobile=”no” center_content=”no” min_height=”none”]
DON CARLO
Giuseppe Verdi
ROK VERDIOWSKI
200. rocznica urodzin kompozytora
Opera w czterech aktach
Libretto: Joseph Méry, Camille du Locle według Friedricha Schillera
Włoska wersja językowa z polskimi napisami wg przekładu Anny Makurackiej
Produkcja: De Nederlandse Opera, Amsterdam
Premiera w Amsterdamie: 7/05/2012
Prapremiera: Teatro alla Scala, Mediolan 10/01/1884
Premiera polska: Warszawa, Teatr Wielki, 1872 (wersja oryginalna),
1976 (wersja polska)
Premiera wersji Willy Deckera: 3/06/2004
Premiera: 13/01/2013
Dyrygent: Carlo Montanaro
Reżyseria: Willy Decker
Asystent reżysera: Meisje Hummel
Scenografia: Wolfgang Gussmann
Kostiumy: Wolfgang Gussmann, Suzanna Mendoza
Reżyseria świateł: Hans Toelstede
Przygotowanie chóru: Bogdan Gola
Orkiestra i Chór Teatru Wielkiego – Opery Narodowej, statyści
Projekt plakatu: Adam Żebrowski, zdjęcie: Aristide Economopoulos / Star Ledger / Corbis
obsada:
Filip II – Rafał Siwek
Don Carlo – Giancarlo Monsalve
Rodrigo, Markiz Posa – Davide Damiani
Wielki Inkwizytor – Radosław Żukowski
Mnich – Mieczysław Milun
Elżbieta de Valois – Nataliya Kovalova
Księżna Eboli – Agnieszka Zwierko
Tebaldo – Aleksandra Orłowska-Jabłońska
Herold – Krzysztof Szmyt
Hrabia Lerma – Krzysztof Szmyt
Głos z nieba – Katarzyna Trylnik
[/fusion_builder_column][fusion_builder_column type=”1_1″ background_position=”left top” background_color=”” border_size=”” border_color=”” border_style=”solid” spacing=”yes” background_image=”” background_repeat=”no-repeat” padding=”” margin_top=”0px” margin_bottom=”0px” class=”” id=”” animation_type=”” animation_speed=”0.3″ animation_direction=”left” hide_on_mobile=”no” center_content=”no” min_height=”none”][nggallery id=4066]
zdjęcia: Archiwum Teatru Wielkiego – Opery Narodowej / Fot. K. Bieliński[/fusion_builder_column][/fusion_builder_row][/fusion_builder_container]