W zimowym okresie chętnie wtulamy się w koc oraz spędzamy czas z ulubioną książką i filiżanką aromatycznej herbaty. Każdy ma swój ulubiony gatunek oraz sposób parzenia tego drogocennego napoju. Ale co powoduje, że ta sama roślina po zalaniu wrzątkiem może smakować zupełnie inaczej? Wszystko zależy od etapów, jakie liście herbaty przeszły przed znalezieniem się w naszym czajniczku. TEEKANNE przedstawia krótki przewodnik po świecie herbat.
Zanim herbata zostanie zamknięta w opakowaniu jej liście poddawane są różnorodnym metodom obróbki. Dzięki temu poszczególne gatunki herbaty mają swój niepowtarzalny smak i aromat. Pierwszy etap zaczyna się już na polu herbacianym. Każdy producent zawsze ma do wyboru 2 opcje: zebrać większą ilość herbaty przeciętnej jakości lub mniejszą, ale najwyższej jakości. Różnica polega na tym, że herbata drugiego rodzaju jest zbierana tylko z górnej części rośliny i w taki sposób, żeby nie został uszkodzony żaden listek. A co odbywa się dalej?
Biała herbata pochodzi nierozwiniętych pączków i jest zbierana wczesnym rankiem, wiosną. Potem pozostawia się na świeżym powietrzu celem wysuszenia. Po czasie spędzonym na zewnątrz zyskuje ona charakterystyczne białe „włoski”, co wpływa na kolor suszu.
Jeżeli chodzi o herbatę zieloną, liście zerwane z krzaka są prażone lub gotowane na parze, a następnie pozostawiane do wyschnięcia. Najczęściej bardziej delikatny smak mają liście gotowane. Tego rodzaju herbaty nie poddaje się procesowi fermentacji, przez co jej smak jest bardzo delikatny, a herbata zachowuje więcej korzystnych właściwości.
Kolejną odmianą jest herbata oolong. Po zebraniu liście wysychają i częściowo poddają się fermentacji. Ten typ herbaty wymaga od producenta dużej wiedzy i doświadczenia. Od warunków, w których jest przechowywana herbata zależy jej ostateczna jakość i smak naparu. Herbata oolong (lub niebieska) ma właściwości zarazem czarnej, jak i zielonej.
Klasyką jest herbata czarna. Jej liście są zbierane i pozostawiane do zwiędnięcia na świeżym powietrzu. Następnie są one skręcane oraz poddawane procesowi fermentacji. Na końcu herbatę suszy się w wielkim piecu dla nadania bardziej intensywnego smaku. Czarna herbata jest najbardziej wyrazista.
W podobny sposób produkuje się także herbatę pu-erh. W Europie jest ona zaliczana do herbat czerwonych, natomiast w Chinach – do czarnej. Etapy produkcji są podobne jak w poprzednim gatunku. Proces fermentacji jest jednak bardziej intensywny i trwały. Najczęściej przez swój charakterystyczny smak, herbata pu – erh trafia do naszej filiżanki z różnymi dodatkami. Jedno z ciekawych połączeń smakowych oferuje TEEKANNE w nowej herbacie Purify&Slim, gdzie wyrazisty smak naparu pu- erh został wzbogacony nutką mięty.
W zimie do tradycyjnych i dobrze znanych herbat warto dodać imbir, miód, cynamon, pomarańcze oraz różne konfitury. Takie herbaciane eksperymenty pozwolą nie tylko rozgrzać się po spacerze, ale i samemu wykreować dodatkową nutę w ulubionym napoju.