„Żony modne” to niezwykły pokaz zrekonstruowanych strojów barokowych, który odbędzie się w czasie Cracow Fashion Week 2017 w ramach współpracy Muzeum Narodowego w Krakowie oraz Szkoły Artystycznego Projektowania Ubioru. Wydarzenie towarzyszy wystawie „Skarby Baroku. Między Bratysławą a Krakowem” i odbędzie się w niedzielę, 26.03, o godz. 12.15 w Gmachu Głównym MNK.
Prezentowane ubiory zostały wykonane w pracowni „Mme Chantberry – Kostiumologia i Krawiectwo Artystyczne” (Justyna Sepiał – Rychlik) oraz przez niezależną rekostruktorkę Hanę Poláškovą z Czech.
Jako modelki wystąpią panie ze Stowarzyszenia Rekonstrukcji Historycznej i Kostiumingu „Krynolina”.
Pokaz barokowego baletu zaprezentuje nam Zespół Tańca Dawnego „Capella Nicopolensis”.
Stylizacja – Szkoła Wizażu i Stylizacji Artystyczna Alternatywa. Projekt fryzur – Hana Polášková.
Eksplikacja Justyny Sepiał – Rychlik:
W połowie XVIII wieku obserwujemy odejście od statycznej symetrii dojrzałego baroku ku dynamicznej, kapryśnej asymetrii rokoka. Następuje wtedy także zwrot kulturalny – od militarnej, fizycznej kultury męskiej, do salonowej, intelektualnej kultury kobiecej. Tematem naszego pokazu jest właśnie moda kobieca epoki rokoka i preromantyzmu.
Odmiennie od kostiumów filmowych czy teatralnych, gdzie estetyka i konwencja ubioru podporządkowane są wizji reżysera i charakterystyce postaci, rekonstrukcje stanowią rodzaj naukowego eksperymentu. Odtwarzając jak najwierniej suknię, od pobudzającej wyobraźnię tkaniny, poprzez rygor geometrii wykroju i technologii, po stylistykę i kompozycję dekoracji, powtarzamy – choć tylko w pewnym stopniu- proces kreacji.
W naszej małej kolekcji zobaczyć będzie można „prekursorki kostiumów”, żakiety typu caraco i pierrot, chętnie noszone przez aktywne zawodowo kobiety; suknie à l’anglaise, à la polonaise, chemise à la reine i oczywiście najbardziej charakterystyczne dla epoki robe à la française. Jest to tylko mała próbka różnorodności fasonów i stylów, jakie miały do swojej dyspozycji eleganckie kobiety w tamtych czasach. Odmienną kategorię stanowią kostiumy sceniczne – suknie baletnic, które były albo kostiumem konkretnej postaci z libretto, albo ich głównym celem było wzmocnienie ekspresji artystycznej tancerki.
