Horoskop Majów

Krąg 18 klejnotów czyli horoskop Majów

Szczepy indiańskie, określane przez etnografów jako Majowie, zamieszkiwały w czasach przed podbojem Hiszpanów dzisiejszy Półwysep Jukatan, stan Tobasco w Meksyku, Belize, Gwatemalę i zachodnie rejony Hondurasu. Liczeniem czasu, astronomią i astrologią zajmowali się kapłani. Wśród dżungli Gwatemali i na Jukatanie zachowały się budowle, które w swoim czasie służył jako obserwatoria astronomiczne. Archeolodzy twierdzą, że astronomia stała na wysokim poziomie i mogła poszczycić się osiągnięciami, które ta gałąź wiedzy w Europie uzyskała dopiero kilkaset lat później. Można sądzić, że dla kapłanów Majów, jedną z najważniejszych czynności było obliczanie czasu i baczna obserwacja zjawisk astronomicznych.

Zodiak Majów, zwany potocznie Kręgiem Osiemnastu Klejnotów odczytał w latach 20. naszego stulecia amerykański archeolog Steven Webster, a skomentował i dostosował do współczesnej rachuby Charles Wakefield w 1929 roku.

TURKUS
(1 lutego – 21 lutego)
Majowie okres ten nazwali POP, co w ich języku oznaczało „wstrzymanie wód”. Bóstwem opiekuńczym ludzi urodzonych w tym czasie była bogini wody, której imię w modlitwach i tekstach religijnych tłumaczono: „Ta, która ma suknię z drogich kamieni”. Dniom tym panował turkus. Był amuletem pomocnym w sprawach miłosnych, chronił od śmierci w falach rzek i jezior, zapewniał zyski ludziom mającym zajęcia związane z wodą: żeglarzom, rybakom, przewoźnikom. Ludzie urodzeni w tym okresie są dobrzy, sprawiedliwi, życzliwi, uczynni. W swoim sposobie bycia nie lubią dominować nad innymi,   zachowują się z natury z wdziękiem i prostotą. Nie znoszą krętych dróg, oszustw i kłamstw. Lubią podróże, wszystko co nowe i ciekawe. Niektórzy mają pewne zdolności manualne, czasem nawet artystyczne, a wszyscy – poczucie piękna i estetyki. Szczęśliwy ten, kto zyskał prawdziwą przyjaźń turkusa – zawsze może na niego liczyć jako na niezawodnego przyjaciela.

ONYKS
(22 lutego – 13 marca)
Drugi miesiąc kalendarza Majów nosił nazwę Yaxkin i patronował mu bóg Tlacaxipehualiztli – opiekun zasiewów i wiosennych prac rolniczych. Okresowi temu patronował onyks, ciemnobrązowy, prawie czarny kamień półszlachetny, symbol ziemi uprawianej przez rolników. Ludzie urodzeni w tym okresie nie mają zbyt silnych charakterów, nie odznaczają się energią ani zdecydowaniem. Często zmieniają życiowe cele, zainteresowania, poglądy. Nie są wytrwali ani szczególnie pracowici, życie ich w dużej mierze zależy od okoliczności, a nieraz od innych ludzi. Onyksy czasami bywają zdolne, mają dobrą pamięć, łatwo uczą się języków, niekiedy obdarzone są talentem do muzyki i śpiewu. Wielu ludzi urodzonych w tym okresie lubi podróże, niektórzy chętnie wędrują bez określonego celu, dla samej przyjemności zmiany miejsca pobytu. Są to ludzie bardzo wrażliwi, jeżeli czymś się ich urazi to czasami bez powodu odsuwają się od swoich przyjaciół.

DIAMENT
(14 marca – 2 kwietnia)
Trzeci miesiąc Majów – ZIP – był we władaniu boga Zaztunchac, władcy deszczu i pana przeźroczystego kamienia Wschodu. Za jego symbol w świecie minerałów uważano diament. Wielu spośród ludzi urodzonych w tym okresie obdarzonych jest przez naturę dużą witalnością i wytrzymałością fizyczną. Lubią ruch, ćwiczenia wymagające odporności, cieszy ich własna siła. Niektórzy mają zamiłowanie do ryzykownych przedsięwzięć: górskich wspinaczek, polowań, wędrówek przez odludne i pełne niebezpieczeństw miejsca. Bywają wśród nich osoby ambitne i żądne władzy – ci prawie zawsze realizują swoje pragnienia. Odznaczają się bystrością i inteligencją, władzę przyswajają sobie dość łatwo, chociaż z trudem uczą się tego, co ich nie interesuje. Dobrze radzą sobie w profesjach związanych z górnictwem i budownictwem, także w zawodzie lekarza. W swoich wypowiedziach i zachowaniu są nieraz zbyt szczerzy i bezpośredni, czym zrażają sobie otoczenie.

RUBIN
(3 – 22 kwietnia)
Czwarty miesiąc roku Majów, zwany ZOTZ rządzony był przez wspólnego Majom i Aztekom boga Centeotl – pana kukurydzy. Okresowi temu przypisywano rubin – kamień ceniony przez jubilerów i kupców tamtych czasów na równi z diamentem. Osoby-rubiny mają w sobie wiele zimnej krwi i opanowania, potrafią nawet w trudnych sytuacjach nie tracić głowy, są energiczni i ekspresywni. Lubią w swoim otoczeniu wysuwać się na czoło, podporządkować sobie innych, grać pierwsze skrzypce. Są praktyczni i oszczędni, odznaczają się dużą zaradnością w sprawach dnia codziennego. Nie przepadają za podróżami, poznawanie nowych okolic nie ma dla nich szczególnego uroku. Niechętnie opuszczają rodzinne strony – chyba, że skłonią ich do tego sprawy interesu, czy widoki na poprawę sytuacji materialnej. Chętnie udzielają przyjaciołom dobrych rad – chcą jednak zawsze, aby uznać ich przewodnictwo i stosować się do ich wskazówek.

SZAFIR
(23 kwietnia – 12 maja)
MOL, co w języku Majów znaczyło „susza”, był piątym miesiącem w roku, którym rządziła bogini Ix Chebel Yax, patronka tkactwa. Klejnotem poświeconym tej bogini był szafir. Ludzie urodzeni w tym okresie są pracowici, wytrzymali, wiele w życiu osiągają, chociaż w swoich dążeniach nie wykazują bezwzględności. Liczą się zawsze ze zdaniem innych, nie zdobywają niczego za wszelką cene, potrafią nawet zmienić życiową orientację, jeżeli dojdą do wniosku, że walcząc zbyt zaciekle krzywdziliby innych. Żródłem radości jest dla nich własny dom, jego zagospodarowanie i urządzenie. Lubią czystość i porządek. Mimo, że dobrze czują się wśród zieleni, na wolnej przestrzeni, nie mają szczególnego pociągu do podróży i wędrowania. Wolą życie osiadłe, unormowane, spędzane w znanych sobie dobrze miejscach. Szafiry lubią sytuacje jasne i dopowiedziane do końca, dlatego są prawdomówni, a czasem nawet nazbyt szczerzy.

AGAT
(13 maja – 1 czerwca)
Szóstym miesiącem u Majów był Xul, a tym dniom patronował Usunkunkyum, będący według wierzeń młodszym bratem Słońca. Klejnotem przypisywanym miesiącowi Xul był agat, półszlachetny kamień występujący w największej liczbie odmian i barw. Być może ludzie przychodzący w tym okresie na świat odznaczają się najwiekszą rozmaitością charakterów. Zdarzają się wśród nich pracowici i solidni, ale bywa też wielu ludzi lekkomyślnych, zmiennych, a nawet niegodnych zaufania. Bywają wśród nich osoby o dużym poczuciu piękna i estetyki, a nawet o artystycznych talentach. Zdarza się, że mają pociąg do handlu i – chociaż nie są zbyt rzetelni – doskonale dają sobie radę w takiej profesji. Wielu jest takich, którzy liczą na szczęśliwy przypadek, pomyślny zbieg okoliczności i dobry los, niż na konkretne działanie.
Wiele spraw w ich życiu pozostaje niedoprowadzonych do końca toteż agaty często żyją w poczuciu zmarnowanych szans.

CHALCEDON
(2 czerwca – 21 czerwca)
Bogiem, któremu oddano we władanie siódmy miesiąc kalendarza Majów był Cizin pan trzęsienia ziemi, wulkanów, kamienistych lawin. Władał on wszystkim, co w przyrodzie było gwałtownym ruchem powodującym nagłe zmiany. Minerałem, który symbolizował 7 miesiąc był chalcedon – odmiana agatu. W tym okresie mieli przychodzić na świat ludzie, którzy w ciągu swojego życia mało są związani ze sprawami realnymi i praktycznymi, oddani nauce, poświęcający się najrozmaitszym ideałom i problemom wyższego rzędu. Ludzie- chalcedony są na ogół inteligentni, pojętni, czasem nieco rozproszeni w swych zainteresowaniach, bo zbyt wiele rzeczy na raz ich interesuje. Lubią szukać duchowych mistrzów. Nieraz bywają ambitne, ale rzadko kiedy dążą do osiągnięcia celów za wszelką cenę. Kontakty Chalcedonów z innymi ludźmi opierają się przede wszystkim na porozumieniu duchowym.

SELENIT
(22 czerwca – 11 lipca)
Miesiąc w tym okresie nosi nazwę CHEN i przyporządkowany był bogini Księżyca. Uważano ją za opiekunkę kobiet i wszystkich istot żeńskiego rodzaju, miała też w swej pieczy macierzyństwo i tradycyjne prace domowe kobiet. Selenit, mlecznoniebieski i opalizujący klejnot, jest w wierzeniach Majów amuletem kobiet. Ludzie urodzeni w tym okresie są spokojnego usposobienia, pozbawieni większej energii życiowej, nie lubiący przyjmować wiodącej roli, często nieśmiali i cisi. Wielu z nich odznacza się dużą delikatnością, ceni dobre maniery, takt i grzeczność. Cechy te są zawsze obecne w ich zachowaniu wobec drugich. Ludzie ci nie znoszą niczego co szorstkie, głośne, trywialne – razi ich zbyt swobodny sposób bycia, męczy cudza hałaśliwość, budzi obawę przebojowość i ekspansja innych ludzi. Gniew Selenitów rzadko kiedy przybiera gwałtowną formę – niezadowoleni raczej ironizują, niż głośno wypowiadają swoje myśli.

SZMARAGD
(12 lipca – 30 lipca)
Dziewiąty miesiąc roku Majów nosi nazwę Yaxkin i oddany był we władanie bogowi Chax, panowi deszczu, burz, który władał mgłami i rosą. Drogocennym kamieniem symbolizującym to bóstwo jest szmaragd, jeden z najpiękniejszych kamieni ozdobnych, zachwycający zielenią i migocącą głębią. Wiele ludzi urodzonych w tym czasie szybko się usamodzielnia, toteż szybko stają się dojrzali i odpowiedzialni. Lubią brać dużo na swoje barki, dlatego popadają w rozliczne kłopoty. Zdarza się, że dobra wola i uczciwość wykorzystywane są przez innych ludzi pozbawionych skrupułów. Wobec innych wykazują najwięcej bezinteresownej życzliwości. Nawet mało znani ludzie mogą liczyć na ich pomoc. Wśród szmaragdów jest wiele ludzi dynamicznych, o żywej inteligencji, pomysłowych. Rzadko kiedy plany swe wcielają w życie. Cokolwiek Szmaragdy czynią, angażuja się w to całkowicie, ale rozpraszanie się przeszkadza im w osiągnięciu celu.

TOPAZ
(31 lipca – 19 sierpnia)
Okresem roku Majów, nazwanym miesiącem Yax, rządził bóg Itzamma -najwyższe bóstwa wśród panteonu Majów. Sprawował on władzę nad wszystkimi istotami zamieszkującymi światy pozaziemskie, a także mieszkańcami ziemi. Kamieniem tego miesiąca był topaz – złocisty, pięknie mieniący się klejnot. Ludzie urodzeni w tym miesiącu bywają czasami porywczy, ale ich gniew szybko mija, wobec cudzych wad mają wiele wyrozumiałości. Ludzie ci są hojni az do rozrzutności, dość często mają skłonności do sabarytyzmu – lubią ładne ubiory, wystawne dania, wygodę dnia codziennego. Wadą topazów jest zbytnia pewność siebie i nadmierna wiara we własne siły, co sprawia, że popadają w kłopoty z racji przeliczenia się z rzeczywistymi możliwościami. Topazy zwykle mają duże ambicje – chieliby coś znaczyć, osiągnąć eksponowane stanowisko, należeć do wyższej sfery społecznej.

JADEIT
(20 sierpnia – 9 września)
Miesiąc w tym okresie nazywany był przez Majów Zac, a nad tymi dniami panował bóg rolnictwa Yum Kaax, nazywany też „Panem Kukurydzy”. Temu bóstwu przyporządkowany był jadeit – bliźniaczo podobny do nefrytu kamień półszlachetny, uważany przez plemiona Majów i Azteków za kamień święty. Ludzie urodzeni w tym czasie mają wiele życiowego sprytu i cecha ta pozwala przejść im przez życie w sposób nie fatygujący ich zbytnio. Nie odznaczają się bezwzględnością w urzeczywistnianiu swych zamierzeń, potrafią postępować dyplomatycznie, zręcznie wykorzystywać okazje i szanse, a innych ludzi traktować z życzliwością, nawet gdy świadomie manipulują nimi w imię własnych interesów. W poglądach na życie są umiarkowanymi optymistami – wierzą w swoje szczęście i opiekę losu. Nawet, gdy zdają sobie sprawę, że są w niekorzystnej dla siebie sytuacji, nie przyznają się do tego nawet w myślach.

KARNEOL
(10 września – 29 września)
Dwunastym miesiącem, noszącym w kalendarzu Majów nazwę Ceny, rządził pan podziemnego świata, bóg Ah Puch. Kamieniem mu poświęconym był karneol – odmiana kwarcu o czerwonobrunatnej barwie. Ludzie urodzeni pod wpływem tego kamienia odznaczają się pogodnym usposobieniem, zdrowym rozsądkiem, pewną dozą potrzebnego w życiu realizmu, a przy tym nieobce jest im zwracanie myśli ku rzeczom nie związanym z codziennością: religii, filozofii, nauki. Pogoda ducha rzadko łączy się u tych ludzi z lekkomyślnością – mają wiele wrodzonej mądrości, która pozwala im bezpiecznie omijać życiowe przeszkody. Chcieliby raczej posiąść dobra duchowe – studiują więc najrozmaitsze dziedziny, bardziej dla satysfakcji, niż konkretnego celu: doskonalą charaktery, czasem oddają się sprawom mistycznym, poświęcają wiele dla społecznych idei. Wszelkie ich decyzje życiowe i wybory wynikają z ich własnego przekonania, że tak, a nie inaczej powinni uczynić.

LAZURYT
(30 września – 19 października)
Miesiąc kalendarza Majów, który obejmował dwie pierwsze dekady października, nosił nazwę Mac, a władał nim Kukulcan, pan nieba i wiedzy, opiekun kapłanów i nauczycieli. Kamieniem, który go symbolizował był lazuryt. Ludzie, których symbolem był ten kamień mają charaktery zgodne, pogodne usposobienie i wiele życzliwości wobec innych. Nie są szczególnie ambitni ani żądni władzy, bogactw, a materialne pociągają ich o tyle, że zapewniają życie w dobrobycie. Miłe spędzanie wolnego czasu ma dla nich szczególny urok – niektórzy lubią podróże dla przyjemności, inni prowadzą ożywione życie towarzyskie. Największą ich wadą jest egocentryzm – pomimo życzliwości wobec otoczenia, starają się zawsze narzucać innym swoje poglądy i gusty, gdyż uważają je za najlepsze. Lazuryty nie mogą obejść się bez towarzystwa – chętnie goszczą w domu przyjaciół, równie chętnie składają wizyty.

OPAL
(20 października – 8 listopada)
Miesiącem Kankin, czternastym w kalendarzu Majów, rządził potężny i gromowładny bóg wojny Ek Chuah. Kamieniem poświęconym temu bóstwu był m.in. opal. Ludzie, którzy urodzili się w tym czasie to osoby zdecydowane, o dużej sile ducha i niespożytej energii. Opale dobrze wiedzą, czego oczekują od życia i dążą do osiągnięcia swoich celów z godną podziwu wytrwałością i konsekwencją. Rzadko motorem ich działania jest materialny dobrobyt. Pociąga ich władza i zdobycie znczącej pozycji społecznej, także zgłębienie jakiejś dziedziny wiedzy. Ludzie ci też są wiele w stanie uczynić czy nawet poświęcić dla wzbudzenia uczuć w ukochanej osobie. Zdolność do przeżywania silnych namiętności to jeden z bardziej znaczących rysów ich charakteru. Szybciej niż inni ludzie osiagają dojrzałość duchową, mają jak gdyby intuicyjne wyczucie stuacji. Kiedy ich coś naprawdę zaintersuje, angażują się w to całym sercem, nie zastanawiając się nad konsekwencjami swojego działania.

AKWAMARYN
(9 listopada – 28 listopada)
Piętnasty miesiąc w roku Majów nosił nazwę Muan, a kalendarz religijny oddawał ten okres we władanie aż 13 bóstwom. Byli to bliźniaczy bogowie określani wspólnym mianem bóstw Oxlanhuntiku. Każdy z nich był panem jednej z 13 sfer niebieskich. Ludzie urodzeni wówczas odznaczają się bogatą osobowością i dość skomplikowanym charakterem. W ich naturze jest wiele cech wykluczających się. W stosunku do innych są mili, ale rzadko angażują się w ich problemy, troski i potrzeby. Urodzeni w okresie akwamarynu potrafią wykazywać się zdumiewającą energią i zawziętością w dążeniu do celu. Nie znoszą wyrachowania, życiowych kalkulacji i interesowności, nie przywiązują też wagi do pozycji materialnej. Wolą zawsze dawać niż brać, a osoby ukochane chcieliby otaczać opieką i rozpieszczać. Akwamarynom sprzyja na ogół powodzenie w sprawach materialnych, choć rzadko kiedy świadomie mu pomagają.

KORAL
(29 listopada – 19 grudnia)
Pax był szesnastym miesiącem roku Majów. Patronował mu bóg śmierci Cimi. Klejnotem, symbolem miesiąca Pax był Koral, być może dlatego, że w wierzeniach Majów koralowy amulet wkładany do grobu miał chronić dusze zmarłego przed rozlicznymi niebezpieczeństwami. Ludzie, którzy przychodząna świat w tym okresie są weseli, pełni życiowej energii, werwy, silni fizycznie i sprawni. Są pełni humoru, czasami nawet rubaszni. W przyszłość patrzą śmiało i z optymizmem. Wszystkim ich życiowym poczynaniom towarzyszy rodzaj lekkomyślnej odwagi. Korale nie przejmują się niczym ani nie zastanawiaja się długo przed podjęciem ważnej decyzji – działają impulsywnie, mają skłonność do ryzyka. Są ruchliwe, zarówno fizycznie jak i umysłowo, ciągle są czymś zajęte, zaabsorbowane, coś ich fascynuje lub podnieca. Los zwykle im sprzyja, nie spotyka się wśród korali ludzi zawiedzionych czy życiowo przegranych.

AMETYST
(19 grudnia – 9 stycznia)
Przedostatnim miesiącem Majów, noszącym nazwę Kayab, rządził Bóg- Słońce, jedna z istot panteonu Majów, której oddawano szczególną część. Bóg ten był patronem jasności dnia, także myślistwa i muzyki. Kayab symbolizowany był przez ametyst – przeźroczysty, fioletowy kamień, uchodzący za talizman przynoszący szczęście w wielu życiowych
okolicznościach. Ludzie urodzeni w tych dniach odzanczają się mądrością i zdrowym rozsądkiem, są ambitni i energiczni, w działaniach może nieco powolni, ale za to dokładni. Lubią każdą rzecz dokładnie przemyśleć i roztrząsnąć ją ze wszystkich stron. Są pracowici, potrafią trafnie ocenić ludzi i sytuacje. Ametysty prawie nigdy nie działają nagle, nie goraczkują się, potrafią czekać na właściwy dla siebie moment. Są bardzo konkretni, nie rzucają słów na wiatr, nie lubią obiecywać ani mamić ludzi mirażami nie spełnionych obietnic.

MALACHIT
(10 stycznia – 31 stycznia)
Cumhu był ostatnim miesiącem roku Majów. Dniom tym patronowała bogini o długim imieniu Ix Dziban Yol Nicie, nosząca poetycznie brzmiący przydomek „Kwiaty kolorowego serca”. Klejnotem poświęconym tej bogini był malachit.
Służył on do wyrobu amuletów przynoszących szczęście w miłości. Ludzie, których symbolem miał być malachit, mieli być spokojni, rozważni, skupieni. Dla wielu z nich najważniejszą sprawą jest zapewnienie sobie i rodzinie dostatniej egzystencji oraz spędzenie życia w spokoju, w otoczeniu ludzi życzliwych. Malachity są bardzo czułe na ludzką opinię, nie znoszą ekstrawagancji, zachowań niekonwencjonalnych, nie podoba im się szokujący innych styl życia. Bardzo przestrzegają form towarzyskich i dobrych manier, starają się, aby nikogo do siebie nie zrazić. Lubią pokazywać się wyłącznie z dobrej strony. Należą raczej do ludzi, którzy chętniej słuchają niż sami zabierają głos, mają łagodny, niekonfilktowy charakter.