Koleżanki z lat szkolnych już dawno zadbały o własne ognisko domowe. Mąż, dziecko, praca zawodowa – to ich codzienność, ich świat. A Ty, masz tylko kota, od czasu do czasu faceta na noc i tęsknisz. Do czego? Do najzwyklejszej normalności.
Zgrabne, wypacykowane i zawsze na czasie względem najnowszych trendów
odzieżowych i kosmetycznych. Nie zadowoli ich bylejakość. Potrzebują luksusu, który
z czasem zaczyna jednak im już nie wystarczać, topornie ulewa się im i powoduje
narastającą tęsknotę. Tęsknotę za innością. Okazuje się, że najlepsze lata młodości
minęły, a one bez całej swojej wystylizowanej oprawy są bardziej szare niż myszy
schowane w dziurze. Szarość wdziera się w ich serca.
Szukam „sponsora”?
Coraz częściej młode kobiety w wieku dwudziestu, dwudziestu paru lat unikają
stałych związków. Bo teoretycznie i praktycznie, o jakiej stałości tu mówić, kiedy w
głowie kipią jeszcze hormony z niedawnych nastoletnich szaleństw. Z jednej strony
chcą mieć kogoś na dłużej niż tylko na parę sobotnich imprez, z drugiej nie jest to dla
nich wygodne. Odczuwają ciężar „związku” i szybko go zazwyczaj kończą, o ile
wcześniej same nie zostają porzucone. Znając już smak relacji damsko – męskich
potrafią okroić sferę uczuciową do maksymalnego minimum, które jedynie nie
pozbawia ich zwykłych ludzkich potrzeb. Nie pozbywają się przecież tego, co może
im sprawić przyjemność, dlatego wciąż poszukują nowych adoratorów. Ci
dostarczając im rozkoszy w łóżku, adorując je, jak arabskie księżniczki, utwierdzają je
tylko w przekonaniu, że są doskonałe. Może nie po pierwszym, nie po drugim i nie po
trzecim przyjacielu z grubym portfelem, ale po następnym w końcu dochodzą do
wniosku, że „warto być wolnym, pożądanym, pięknym i bogatym”. Wolne są,
pożądane i piękne też, ale nie bogate. Jakich mężczyzn mogą szukać piękne
kobiety z wyszukanym gustem, które mają spore wymagania od życia? Bogatych, „z
kasą”, jak to się słyszy na ulicy. Z drogim samochodem, dużym mieszkaniem, najlepiej
własnym biznesem no i może jakąś w miarę reprezentatywną aparycją. Takich, którzy
na umówionej relacji „normalnego związku” będą im dostarczać wszystkiego, czego
zapragną, będą spełniać ich zachcianki i zapełniać swoje wolne luki w kalendarzu
podczas weekendów lub akurat wolnych dni świątecznych, zabierając na wypady
do willi na wieś, na rajdy, nad jezioro na skutery. Od czasu do czasu udostępnią
jedną ze swoich kart kredytowych. Czy mieć takiego faceta, znaczy mieć sponsora?
Przecież sponsoring rządzi się odmiennymi „prawami”. Ale w takich relacjach coś z
niego jest, jakiś zalążek interesowności, który rzuca cień na cały „związek”. Trudno tu
mówić o prawdziwym związku, gdy jego podstawę stanowi kobiecie uzależnienie do
dobrobytu. Bo kobiety tkwiące w takich związkach, najczęściej bardziej zakochane
są w tym, co mogą mieć, co posiadają dzięki, aktualnemu partnerowi, niż w nim
samym. I chociaż wzajemnie znają swoje rodziny, przyjaciół, na liczniku stażu
„związku” z czasem widnieje ładny kawałek czasu, ciągle nie decydują się na
legalizację, na założenie rodziny. Po co? Tak jest im wygodnie. Tylko czy obojgu?
Nie chce być zabawką
Facetom owszem, ale kobiety z czasem nudzą się dobrobytem i chcą czegoś więcej.
Tyle, że mają świadomość, tego, że niestety nie dostaną, tego, czego pragną. Jakie
jest wyjście? Zerwać, zakończyć? Znaleźć zwyczajnego gościa, który nie będzie
imponował stanem konta, a normalnością? Pójść do pracy, zacząć zarabiać? Zbyt
duże obciążenie dla księżniczek, które wszystko dostawały do tej pory pod swoje
śliczne noski. Nie, nie i jeszcze raz nie! I tkwią dalej w tym chorym układzie. Ale ciągle
od środka zżera je brak zaspokojenia swoich naturalnych instynktów. Bo kim one są
dla swoich kochanych? Żonami, – nie. Matkami ich dzieci, – nie. Są tylko kochankami
i błyskotkami, które przy paru okazjach mogą doskonalić tylko image swoich
bogatych, zimnych, skupionych na robieniu pieniędzy partnerów. W takim razie tylko
kochankami? Nawet nie kochankami. Zdają sobie sprawę, że są zwykłymi
zabawkami. A poza sypialnią, co nie oznacza, że zawsze, żadna kobieta nie chce
być zabawką w rękach mężczyzny. Nierzadko takie uzmysłowienie sobie takiego
stanu rzeczy decyduje jednak o próbie ratowania siebie, swojego „ja”. Ale nie, nie
kończy się wygodna znajomość.
Mąż innej – atrakcyjny towar
Jak poradzić sobie z tym, że czas płynie nieubłagalnie? Jak go oszukać? Odzyskać
szanse, które się kiedyś utraciło? Dla zdeterminowanych kobiet żądnych
zaspokojenia swoich potrzeb nie ma żadnych przeszkód. W ich przekonaniu wszystkie
zasady mogą iść na bok. Mogą rozmazać się na szybie, jak spadający na nie śnieg.
Dlatego szkoda im czasu na szukanie idealnego dla nich faceta. Czułego,
ceniącego ciepło rodzinne. Choć nie bogatego, ale przystojnego. To dla nich i tak
dużo więcej, niż dostawały do tej pory. Szelest pieniędzy i luksus nie zastąpią przecież
wielu spraw. Pierwsza młodość już dawno minęła. Miniona na zegarze życia trzecia
dekada, kiedyś mogłaby je stawiać w świetle staropanieństwa, ale w dzisiejszych
czasach mogą liczyć na ulgę. Tylko, po co mimo to, tracić czas szukając
odpowiedniego dla siebie mężczyzny? Wtedy w ich mniemaniu łatwym i wybornie
smacznym kąskiem okazują się być żonaci faceci. Tacy zwyczajni, niezbyt zasobni,
ale uczuciowi. Okazja czyni złodzieja, mawiają niektórzy. I tak samotne kobiety po
trzydziestce, choć z bogatym partnerem i jego fortuną u boku, szukają okazji, by
skraść i posiąść coś cennego, czego dotychczas nie zaznały, bezwarunkowej
miłości, troski i zamiast drogiego prezentu zwykłego gestu przytulenia. Czasem udaje
im się znaleźć taką okazję i burzą spokój w małżeństwach, w rodzinach, jako te
trzecie. Ale prędzej czy później znowu zostają same. Bo jak się okazuje, czasu jednak
nie da się oszukać i to, co próbowały nadgonić, czas odbiera im z nawiązką. Tracą
luksusowego dostawcę – bogatego partnera i tracą zdobycznego męża. Zostaje im
tylko samotność i grono kilku shoppingowych „przyjaciółek”.
Został mi tylko kot
Jak zawsze piękne, eleganckie kobiety, które przyciągają wiele męskich spojrzeń.
Modliszki żerujące na męskich portfelach. Swoje wdzięki rezerwują tylko dla
najlepszych, – tych z najgrubszymi portfelami. Uczone porażką, wiedzą, że nie
pozostało im już nic innego. Tylko trwanie w matni. Związki z mężczyznami, którzy
choć nie wypełnią pustki w ich duszach, ale wypełnią ich codzienność dostatkiem.
Tym razem krótkotrwale związki, które pozwolą tylko zaspokoić ich kobiecą próżność.
A wtedy najwierniejszym powiernikiem ich sekretów, bolączek, towarzyszem w
wieczornych szlochach, jest zazwyczaj kot. Taka przytulanka, która w dodatku się
połasi, da się wygłaskać i z czułością przymruży oczy. Tylko on zostanie z nimi bez
względu na okoliczności.
Tyle, że koty lubią drapać znienacka …