Głębokie doświadczanie kontaktu z naturą ma swoje źródła w obserwowanych przeze mnie zjawiskach przyrody i pejzażach. W szczególności w pejzażach morskich, którymi moja dusza jest przesiąknięta- widokiem trawy na wydmach, szarą mgłą unosząca się nad morzem pod szarym niebem. A wszystko to połyskuje swoją niepowtarzalną barwą, widzianą dzięki transcendentnym wędrówkom słońca po niebie.
Barwy i światło orzekają o morfologii mojej twórczości. Swoje malarstwo prezentowałam ostatnio na wystawach „Entropia abstrakcji”, „Skowronki”, „Zdarzenie niemożliwe”, „Błony”, czy „Czasoprzestrzeń”.
W tym okresie koła stały się głównym motywem, na bazie którego buduję barwne poematy malarstwa abstrakcyjnego. Odnaleźć w nich można również obrazy powidoków, które ukryte są pod naszymi powiekami.
W malarstwie nie naśladuję natury, lecz tworzę odrębny byt – tożsamość malarską, która w zależności od miejsca ekspozycji, pory roku, dnia, nastroju, pogody, aury, oświetlenia, miejsca, przybiera jedyną, niepowtarzalną formę pamięci pejzażu.
Abstrakcja to jest dla mnie uwalnianie umysłu od materii świta codziennego, uwalnianie od obrazów przywiązujących nas do przedmiotu, miejsca i czasu. Abstrakcja, która wyprowadza duszę w przestrzenie zarówno tę dosłownie rozumianą, a jeszcze bardziej w duchową i intelektualną. Obcowanie z abstrakcją może otworzyć wrota do silnych doznań przestrzeni wewnętrznej czego życzę odbiorcom mojego malarstwa.
Wyodrębnione z wielu innych znaków koło, w duecie z wysublimowanymi relacjami barwnymi, ustanawiają niewyczerpalną, pełną radości przestrzeń malarską. Koła pulsują, przepływają, oświetlają, rozpływają, zagęszczają, hałasują, wyciszają, przebiegają, przepływają przez wiele artefaktów, tworząc żywe pejzaże naszej pamięci, stając się unaocznieniem niewidzialnego i nieznanego. W dość niespodziewany sposób oswojone koło pojawia się również w portrecie, by podkreślić napięcia emocjonalne w obrazie. Na wystawie konfrontuję dwa odmienne języki obrazowania i dwie skrajnie różne techniki- malarstwa wodnego na jedwabiu i malarstwa olejnego.
Zdarzyło się, że kiedy w tęsknocie za ludzką naturą, malując portret olejny, doświadczyłam presji czerwonego koła, które musiało zaistnieć w obrazie i to centralnie na twarzy dziecka. Co to znaczy „ musiało”? To znaczy, że tam jest jego miejsce, jak twoje tutaj, a moje tu. Ten element mojej twórczości stał się ideą prezentowanej wystawy „Zderzenie warsztatów”. We wszystkich kompozycjach, czy to abstrakcyjnych, czy też realistycznych najważniejszy jest człowiek, jego odczucia, myśli, wątpliwości, radości, po prostu wszystko to co składa się na nasze jestestwo.
Dla mnie istnieje oczywista paralela między malowaniem portretu, a malowaniem abstrakcji, ponieważ wnikanie w abstrakcję, to jest, jak przeglądanie się w źródle i uwolnienie od cielesności materii. Natomiast zagłębianie się w ludzkich twarzach, oczach to jest jak czytanie wielkich natchnionych ksiąg, które unoszą ducha ponad porządkiem bieżących spraw.
Dora Hara
Warszawa, wrzesień 2014
Nota biograficzna
Dora Hara urodziła się w 1969 roku w Gdyni. Uprawia malarstwo, malarstwo na tkaninie jedwabnej, tkaninę unikatową, rysunek, instalacje „open space”, multimedia. Autorka wielu wystaw i przedsięwzięć artystycznych, zajmuje się także działalnością kuratorską, jest pomysłodawczynią i dyrektorem programowym artIMPLANTu społecznego. Od 2010 roku prowadzi Pracownię Malarstwa i Pracownię Rysunku w Społecznej Akademii Nauk, gdzie pełni funkcję Koordynatora Kierunków Artystycznych. Dyplom magistra uzyskała w Pracowni prof. Wojciecha Sadleya z Malarstwa na Tkaninie. W marcu 2010 roku obroniła doktorat z Tkaniny Unikatowej pod kierunkiem prof. Elżbiety Kędzi na ASP w Łodzi, gdzie w przestrzennej tkaninie eksperymentalnej pt. Przestrzeń graniczna prezentowała autorskie rozwiązanie połączenia jedwabiu ze szkłem.
Od kilku lat prowadzi intensywną działalność ekspozycyjną w kraju i za granicą (Meksyk, Chiny, Japonia, Tajwan, Włochy, Francja, Urugwaj). W 2010 r. zaproszona do grona gości specjalnych przez Mixed Media Art Communications eksponowała osobisty język sztuki podczas Biennale Współczesnej Sztuki Japońskiej, Fukushima Japonia. W 2011 roku praca The covers of the memory była prezentowana przez Arte&Arte Como w ramach wystaw towarzyszących 54. Biennale w Wenecji. Na 40. Biennale Malarstwa Bielska Jesień obrazy artystki Cień i Czarna porzeczka pokazane zostały w gronie 56 prac wyselekcjonowanych z 1624 zgłoszonych. W 2013 roku została zaproszona przez Radę Programową do grona artystów reprezentujących Polskę na 14. Międzynarodowym Triennale Tkaniny w Łodzi. Od 2012 roku Dora Hara jest oficjalnym reprezentantem w Polsce World Textile Art Organization z siedzibą w Miami, USA. W Galerii Elektor zaprezentuje prace malowane na jedwabiu ora prace olejne.
GALERIA ELEKTOR
Warszawa, Mazowiecki Instytut Kultury, ul. Elektoralna 12
Czynna: pn. – pt., godz. 8.00 – 17.00; sob., godz. 9.00 – 15.00
www.galeriaelektor.waw.pl
Dora Hara Zderzenie warsztatów
22 września- 20 października
Finisaż: 13 października
wstęp wolny